Omgaan met de dood

De dood. Het is een onderdeel van ons leven. En iedereen heeft al wel iemand die niet meer in zijn bereik is. Ondanks al onze verschillen qua cultuur, religies, persoon,... hebben we de dood als gemeenschappelijke vijand. Of vriend? In sommige culturen of religies is het een voorrecht om te sterven en ga je dan naar een beter leven. Of krijg je een nieuwe start in het leven in een andere vorm.
Toch gaan we allemaal anders om met de dood. De ene persoon sluit zich op en wil alleen rouwen, de anderen vieren een uitbundig feest. Bij ene is het kleinschalig, bij de andere groot. Bij de ene komt er een grote leegte in zijn leven, bij de andere kan het een opluchting zijn na een zware lijdensweg.

Na wat opzoekwerk, ben ik op toch wel wat verschillen gestoten, die ik jullie graag wil meegeven. Het bewijst maar eens hoe verschillend mensen omgaan met de dood...

China: Witte rouw

Chinezen dragen witte kleren bij een begrafenis. De begrafenis moet correct worden uitgevoerd: ze verbranden onder andere speciale bankbiljetten, papieren huizen... Wanneer iemand niet op de juiste manier wordt begraven, keert de overledene terug als een hongerig spook die rampen in de familie of het land veroorzaken. Na 10 jaar worden de beenderen opgegraven, schoongemaakt en in een pot van aardwerk gestopt. 

Ghana: 3-daags feest met speciale kisten

In Ghana is een begrafenis een 3-daags durend feest waarbij honderden mensen worden uitgenodigd. Er wordt veel gegeten, gedanst en lawaai gemaakt. Als mensen komen te overlijden, hebben de familieleden soms nog niet genoeg geld voor een begrafenis, dan wordt er gewoon met de begrafenis gewacht. Het lijk wordt in een koelhuis, mortuarium, bewaard in een soort la. 6 jaar is het record. De kist heeft de vorm van een vis, paprika,...: iets waar de nabestaanden de overledenen aan herinneren.

Taiwan: Begrafenis strippers

Voor velen in Taiwan wordt respect voor de overledene gemeten in menigte, kosten, omvang en decibel. Een interessante video van National Geographic Channel laat ons de omvang zien van een begrafenis. Daar zien we ook de bloemenauto, een mobiel podium, waar meisjes popmuziek zingen en waar exotische danseressen hun act doen... Link naar de video: http://natgeotv.com/nl/taboo/videos/begrafenisstrippers

Hoe iedereen omgaat met de dood is persoonlijk. En dat moeten we ook respecteren. Ik vind het mooi dat er zoveel diversiteit is in het omgaan met. Want dat mag ook: we zijn allemaal uniek.

Ikzelf geloof niet in gouden lepeltjes in het hiernamaals. Of een poort naar de hel. Komen we dan terug als een vlinder of mogen we eeuwig rusten op een betere plek? Ik denk van niet... Het is een mooi gegeven dat er leven na de dood is. Dat ons leven hierna niet stopt. En het brengt voor velen wat rust. Ikzelf hou me niet zo bezig met die vraag. 'Live life' en daarna zien we dan wel...

Bronvermelding:

Tong Sing. [Online afbeelding]. Geraadpleegd op 18 oktober 2015, van http://people.zeelandnet.nl/yong/Website_Bea/tong%20Sing.htm

Annelotennadie. (2011, 24 november). Les 1: Begravingsrituelen in de cultuur van de leerlingen. [Online afbeelding]. Geraadpleegd op 18 oktober 2015, van https://wetenschappenopschool.wordpress.com/2011/11/24/130/

National Geographic Channel. (z.d.) Bizarre Burials: Begrafenisstrippers. Geraadpleegd op 18 oktober 2015, van http://natgeotv.com/nl/taboo/videos/begrafenisstrippers

Meester, E. (2004, 19 januari). Rituelen rond de dood: Witte rouw. Geraadpleegd op 18 oktober 2015, van http://www.scholieren.com/werkstuk/13771

ashleyaimee. (2014, 19 november). Beter laat dan nooit: Leven met de dood genomineerd. Geraadpleegd op 18 oktober 2015, van https://levenmetdedood.wordpress.com/2014/09/30/cultuurverschillen-rouwen-of-vieren/

Van Den Berg, C. (2011, 13 december). Bizar: Strippers op een begrafenis in Taiwan. [Online afbeelding]. Geraadpleegd op 18 oktober 2015, van http://www.droomplekken.be/nieuws/bizar-strippers-op-een-begrafenis-in-taiwan.html